Działyńscy herbu Ogończyk pochodzili z Kujaw, w XV wieku przodkowie Tytusa przyjęli nazwisko od Działynia, grodu położonego nad rzeką Drwęcą. Wzmocnili swe znaczenie najpierw w Prusach Królewskich, a następnie w Wielkopolsce, wchodząc w związki rodzinne m. in. z Leszczyńskimi oraz Czarnieckimi.

Za protoplastę rodu uchodzi Paweł Działyński, kasztelan dobrzyński, dzielny rycerz i miłośnik nauki. W XVI wieku na czoło rodu wybił się Jan Działyński – wojewoda chełmiński, żarliwy obrońca polskości ziem wydartych Krzyżakom.

Tytus Działyński przyszedł na świat w Poznaniu 24 grudnia 1796 roku. Do chrztu trzymała go para biednych wieśniaków – Wawrzyniec Jaworski i Cecylia Wrońska. Pierwsze nauki mały Tytus pobierał w domu pod kierunkiem byłego jezuity i kanonika kapituły poznańskiej, ks. Jakuba Miszewskiego. Jeszcze przed 1807 rokiem Tytus udał się na pierwszą naukę do Berlina. Po powstaniu Księstwa Warszawskiego Tytus rozpoczął naukę w Paryżu. Później wstąpił na politechnikę w Pradze.
Po powrocie do rodzinnej Wielkopolski Tytus zainteresował się zbieraniem rzadkich książek i rękopisów, dotyczącej politycznej i kulturalnej przeszłości Polski. W 1817 roku Działyński przeniósł się w Sandomierskie, w pobliże Puław. W 1829 rokiem został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

W 1839 roku Tytus Działyński wrócił do Kórnika. Najpierw postanowił doprowadzić do porządku swą siedzibę. Zastał zamek w kompletnej ruinie – jego odbudowie poświęcił wiele pieniędzy i czasu. Chciał, by zamek stał się godnym pomieszczeniem dla cennych zbiorów bibliotecznych. Od zewnątrz nadał zamkowi neogotyckie kształty, aby podkreślić jego muzealny charakter. Nad całością robót czuwał renomowany architekt, budowniczy wielu kamienic poznańskich, Marian Cybulski. Doskonałe tło dla zamku kórnickiego stanowił urządzony w wielkim pietyzmem park, zawierający wiele egzotycznych roślin.

Miało to być nie tylko miejsce rekreacji, ale również swego rodzaju laboratorium naukowe dla przyszłej wyższej uczelni w Poznaniu. Działyński do końca życia marzył o założeniu w Kórniku szkółek agronomicznych i leśnych. Na cele te ofiarował nawet specjalne pomieszczenia w swych posiadłościach. Jednak dopiero sto lat później powstał w Kórniku dzisiejszy Zakład Dendrologii i Pomologii.
Działyński wiele uwagi poświęcał również polskiemu rolnictwu, rzemiosłu i przemysłowi. Rozwój tych dziedzin uważał za warunek przetrwania kultury i tradycji.

Akcję wydawniczą Działyński zapoczątkował jeszcze przed wybuchem Powstania Listopadowego pamiętnikami Jana Kilińskiego. Wcześniej przygotował do druku Statut Litewski.
Działyński w znacznym stopniu przyczynił się do założenia Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w 1857 roku. Pałac Działyńskich stał się na długie lata centrum życia naukowego i kulturalnego Poznania. Tam odbywały się wykłady publiczne i zabrania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, zjazdy ziemiańskie i ważne posiedzenia stowarzyszeń przemysłowo – kupieckich, a nawet przedstawienia teatrów amatorskich i różne wystawy.